Es' Factory Eten. Zelf maken.
Bitterkoekjespudding recept
Vader gaat op reis. Een aantal weken naar Zuid Amerika. En dan moeten zijn kasten leeg. Dat betekend dat hier het aanrecht vol ligt met producten die ik nooit in huis haal. De meest idiote pasta’s, noodles uit alle streken van de wereld, borrelnootjes, chips, koekjes en snoepjes. Eigenlijk ook wel weer leuk.
Enfin.
Een grote zak bitterkoekjes lag mij aan te loeren. Ik eet zelden koekjes. Puberdochter kon de smaak niet waarderen en Partnerlief geeft niks om bittere koekjes. “Die gaan de pudding in”, besloot ik.
Bitterkoekjespudding, recept
Bitterkoekjespudding, recept
Kooktijd: 20 months, 20 minutes
Totale tijd: 8 hours
Dit heb ik gebruikt:
- 1 liter melk
- 60 gram (riet) suiker
- 50 gram custardpoeder
- 250 gram bitterkoekjes
- 1/2 vanillepeul (te vervangen door een teaspoon vanillextract)
Zo maakte ik het:
Verkruimel de bitterkoekjes in een ruime schaal (of puddingvorm).
Splijt het vanillestokje, schraap het merg eruit.
Meng, in een ruime kom, de custardpoeder en suiker door elkaar.
Schenk er zoveel melk bij zodat er een papje ontstaat zonder klontjes.
De rest van de melk in een pan gieten, vanillepeul en merg erbij doen en langzaam verwarmen tot de melk heet is, maar nog net niet kookt.
Schenk dan de custard en suiker erbij en blijf goed roeren.
Blijf roeren totdat het begint in te dikken. Zet dan het vuur lager.
Laat alles nog een minuut op laag vuur staan.
Giet de pudding over de verkruimelde bitterkoekjes.
Roer voorzichtig de pudding door de koekjes.
Dek af met een stuk vershoudfolie.
Laat de pudding afkoelen en zet hem daarna in de koelkast om verder op te stijven.
Wat? Geen foto?
Nee. Geen foto. De volgende dag wilde ik een foto maken en kwam tot de ontdekking dat iemand er van gegeten had. Ik noem het ‘bitterkoekjespudding verduistering’. Er volgt natuurlijk een forse straf, zodra ik de dader heb gevonden.
Ik heb nog wel wat foto’s van mijn BlackBerry, want ik Twitter regelmatig wanneer ik aan het koken ben. Multitasken. Zo ben ik.
Google+
Comments
Powered by Facebook Comments
Dank voor je toelichting.
Dat ‘morbidi’ was me niet opgevallen. Maar het betekend ‘zachte’. Nu dacht ik altijd dat dat ‘dolce’ was.
Enfin.
Ja, mijn vader houdt wel van lekker eten. En hij koopt dan veel speciale dingen, die hij vervolgens naar mij toe doet met de mededeling dat hij van de week komt eten.
Hij wil eigenlijk ook graag mee naar de #undergroundboerenmarkt, maar weet het nog niet. Twee dagen later zit hij al in het vliegtuig. Dat vind hij te druk.
Die vader van jou heeft wel een luxe smaak, dit zijn geen gewone bitterkoekjes (mijn favorites) maar Italiaanse amaretti’s. Schijnen ook goed te combineren met koffie, alternatieve tiramisu/dippen in je koffie.
Het onderschrift ‘morbidi’doet wel een beetje morbide aan! Gr. Gerry