Loop ik een beetje zenuwachtig rond. Ik wacht. Vol verwachting klopt mijn hart. Deurtje open. Deurtje dicht. De spanning stijgt.
Nee, nog geen ei. Mevrouw kijkt me iets geïrriteerd aan. Ze moet haar ei kwijt. En ze wil weer lekker scharrelen.
Ineens bedenkt ze zich. Dan maar snel mijn ei neerleggen en naar buiten. Gemoedelijk loopt ze haar nest uit, terug naar haar zusters die vanmorgen al hun ei kwijt konden.
Mijn gedachten zijn al bij omeletten, quiches, dadar isi, taart, chocoladepudding en lemon curd. En iedere dag opnieuw fantaseer ik over recepten met ei. Dat kan. Elke dag zijn we hier voorzien van drie kakelverse eieren.
We zijn ze dankbaar. Onze dames.
Geef een reactie