Friet, zelf maken

Friet, zelf maken.

Ja, ik doe het regelmatig. Kilo’s zijn er al over mijn snijplank gegaan. Het favoriete voedsel van (bijna) alle kinderen en stiekem ook volwassenen.

Niet uit snobisme, maar ik kan geen friet bakken dat uit een zak uit de diepvries komt. Ook niet de zogenaamde verse friet uit de koeling van de supermarkt. Ze zijn of heel klef en vol gelopen met vet. Of ze zijn zo hard dat je moet uitkijken dat je er niet mee valt. Ze kunnen zonder moeite je oog er uit steken, of nog erger, je huid doorboren en je een klaplong bezorgen.

Uit veiligheid voor alle mensen die ik lief heb snij en bak ik ze zelf. En moeilijk is het niet.

Ik heb geen frituurpan. Frituren doe ik in een gietijzeren wadjan. Meestal een mengsel van zonnebloemolie (1,5 fles) en ossewit (250 gram).

Aardappelen die schoon genoeg zijn boen ik onder koud water en snij ze dan in in partjes. Wanneer de schil niet schoon genoeg is dan schil ik ze en snij er frietjes van. Puberdochter wil ze het liefst zo dun mogelijk, dankzij McDonalds vrees ik. Partnerlief en ik hebben ze liever ouderwets dik zoals Oma ze maakte.

Mijn oma maakte ze nooit. Ze bakte wel zelf kroepoek. En ze marineerde zelf mini inktvis en deed ze op de BBQ. Die waren te lekker voor woorden. Ik heb haar nooit gevraagd wat haar kruidenmengsel was. Dom. Stom. Nu moet ik de rest van mijn leven ze ontberen.
Enfin.
Ik dwaal af.

Terug naar de friet.

Nodig:

per persoon 2 grote aardappelen, eventueel geschild en ik frietjes gesneden (serieus, echte frietjes worden van aardappelen gemaakt)
een grote bak met water (ik vul de gootsteen met water)
olie/ frituurvet, zoveel als nodig is om een ruime pan 3/4 te vullen
schone theedoek
keukenpapier
twee grote schalen/ kommen
schuimspaan

Zo maak ik ze:

Voorbakken, ik doe dit ruim van te voren, ergens in de middag.

Verwarm de olie in een ruime pan. Niet te heet, dus niet op heel hoog vuur. (Ik gok dat het vet 160 graden Celsius is.)

Haal een flinke hand frietjes uit het water en leg ze te drogen op een schone theedoek. Laat de rest van de frietjes in het water liggen. Aardappelen verkleuren wanneer ze te lang aan de lucht worden bloot gesteld. (Dit proces heet oxideren. ‘Roesten’, net zoals bij ijzer.)

Leg voorzichtig de frietjes in het vet en bak ze gaar in ongeveer 5 tot 8 minuten. Ze blijven bleek, dat hoort zo. Schep ze uit het vet in een grote kom/ schaal. Ik neem de moeite niet om de schaal nu al met keukenpapier te bekleden.

Ga zo door tot dat alle friet is voorgebakken.

Voorgebakken friet kun je prima invriezen. Maak meer wanneer je tijd hebt.

Frietjes afbakken:

Verhit de olie/ het frituurvet op hoog vuur. (180 graden Celsius)

Leg voorzichtig steeds een hand voorgebakken friet in het hete vet en bak ze in 2 tot 4 minuten goudbruin. Gaar zijn ze al.

Leg ze in een schaal die ruim bekleed is met keukenpapier. Dek iedere keer de frietjes af met een laag keukenpapier, zo blijven ze warm. Ga door tot je genoeg hebt om iedereen te voorzien van friet.

Bestrooi als laatste de friet met zout. Serveer warm.

Ik gebruik het frituurvet niet vaker dan 3 keren. De laatste keer dat ik het gebruik bak in gepaneerde snacks mee. Het vet gaat daarna toch weg. Vandaar dat op bovenstaande foto gefrituurde uiringen te zien zijn.

Niks moeilijks aan. Bier en bloem tot een papje roeren. Op smaak brengen met wat zout en peper (of andere kruiden) en ze kort frituren in heet vet. Yum.

Hier staat ook nog een post ‘Friet, zelf maken‘.