Hete augurken

Mijn liefde voor het maken van foto’s stamt al uit mijn pubertijd. Ik vind het enig om te doen en sinds de digitale camera’s zijn verschenen is

het een betaalbare hobby geworden.

Tenminste, dat dacht ik. Want in de loop van de jaren heb ik regelmatig een camera te barsten gegooid. Per ongeluk, in het heetst van de strijd

wanneer ik net klaar ben met koken en ik nog een foto wil maken zonder dat mijn gezin omvalt van de trek. Want die foto moet er komen! Ik prijs

me gelukkig met het weinige geduld dat ik krijg van hun.

De Camera die ik nu bezit is bijna een jaar oud. Niet eens stuk gegooid. En dat wilde ik vieren met een nieuwe missie/ project. Iedere dag een

foto. Slechte, goede, heel slechte (wees gewaarschuwd), ontroerende en grappige foto’s. Foto’s waarmee ik iedereen een kijkje in mijn leven gun.

Misschien niet te geloven, maar buiten mijn weblog om werk ik ook buitenshuis. Dat betekend dat ik niet heel veel tijd over hou. Daarom zijn de

meeste van mijn foto’s niet bewerkt. Ik vind het mooier en eerlijker, maar is geboren uit puur gebrek aan tijd. Misschien later wanneer ik groot

ben.

Vandaag: Vurige Augurken

Iedere keer wanneer ik deze foto zie verlang ik naar die zoete, knapperige en scherpe augurken. Het recept is doodsimpel, maar zorgt voor een absolute kick in je eten. Op deze foto komen ze goed uit.

Jammer, wederom, van mijn eigen hand.

Lekker op: hamburgers, fijn gesneden door de dressing van de salade, op je brood met kaas, op je brood met pindakaas (echt), door de rauwe witlof salade go gewoon zo, uit het vuistje.

Hier het recept.