Ik had twee kilo tomaten gekocht en die wil je van te voren wel even wassen. Terwijl het water liep bedacht ik me dat dat er best leuk uit zag. Snel mijn camera gepakt, die zoals altijd levens gevaarlijk op het aanrecht ligt.
De laatste camera is daar een gewelddadige dood gestorven. De band die er voor de veiligheid aan zit, bleef haken achter mijn pink. En zoals het hoort bij een echt drama viel de camera recht op zijn lens.
Ik heb er maanden over moeten doen om hem weg te gooien. Iedere keer deed ik hem aan in de stille hoop dat hij het ineens weer ging doen. En eerlijk is eerlijk. Ik heb hem pas weggedaan toen ik een andere camera had. Een jaar later….
In deze donkere periode van mijn leven was het niet de enige camera die stuk ging. Puberdochter heeft namelijk ook veel plezier in fotograferen. En eerlijk gezegd denk ik dat ze beter er in is dan ik. Daarbij bezit ze de vaardigheid om heel goed met Photoshop om te kunnen gaan. Ze is actief op DevianArt, een website/ community waar heel veel kunstzinnige dingen gebeuren. Denk ik. Hoop ik. Ik ben haar moeder en ik weet niks, volgens haar Puberbrein. Ik wou dat ze net zoveel tijd aan haar huiswerk besteedde.
Enfin.
Met haar eigen camera was ze buiten. En hij viel. Niet op zijn lens, maar het klepje van de batterij ging stuk. Foto’s maken ging nog wel, maar er kwam een halve meter ducktape aan te pas om de batterijen op zijn plek te houden. Na een aantal maanden kon deze camera niet meer uit je handen vallen vanwege alle plaksel van de tape die steeds achterbleef bij het verwisselen van de batterijen.
Geen succes.
De tomaten van hierboven zijn in de tomatensaus gegaan. Hier het recept.
Geef een reactie