Mijn liefde voor het maken van foto’s stamt al uit mijn pubertijd. Ik vind het enig om te doen en sinds de digitale camera’s zijn verschenen is het een betaalbare hobby geworden.
Tenminste, dat dacht ik. Want in de loop van de jaren heb ik regelmatig een camera te barsten gegooid. Per ongeluk, in het heetst van de strijd wanneer ik net klaar ben met koken en ik nog een foto wil maken zonder dat mijn gezin omvalt van de trek. Want die foto moet er komen! Ik prijs me gelukkig met het weinige geduld dat ik krijg van hun.
De Camera die ik nu bezit is bijna een jaar oud. Niet eens stuk gegooid. En dat wilde ik vieren met een nieuwe missie/ project. Iedere dag een foto. Slechte, goede, heel slechte (wees gewaarschuwd), ontroerende en grappige foto’s. Foto’s waarmee ik iedereen een kijkje in mijn leven gun.
Misschien niet te geloven, maar buiten mijn weblog om werk ik ook buitenshuis. Dat betekend dat ik niet heel veel tijd over hou. Daarom zijn de meeste van mijn foto’s niet bewerkt. Ik vind het mooier en eerlijker, maar is geboren uit puur gebrek aan tijd. Misschien later wanneer ik groot ben.
Nogmaals, ik ken weinig schroom. Eerlijkheid is troef hier. Mijn eten en leven, onbewerkt op de digitale plaat. Dat is een principe kwestie.
Witlof uit de oven met kaassaus. Gewoon kaassaus maken, de wiltof in een plak ham rollen en in de oven doen tot het heet is.
In de missie ‘goedkoop en lekker’ koop ik regelmatig een groentenpakket op de markt. Drie Euro voor 5 versschillende soorten groenten.
Eén nadeel, soms zit er weken achter elkaar witlof in. En ondanks dat ik het er lekker uit vind zien. Kan ik aankomende weken toch echt even geen witlof meer zien.
Geef een reactie