Couscous met hazelnoten en geroosterde paprika recept
Heel voorzichtig loop ik de trap af, bang om over mijn eigen wallen te struikelen en een doodsmak te maken. Eenmaal veilig beneden aangekomen tref ik een zeer rommelig ogende woonkamer en keuken aan. Couscous is wat hier de boventoon voert.
Terwijl ik al glijdend over de rauwe couscous mijn keuken probeer te bereiken, neem ik de schade op. Half pakje couscous, mijn nieuwe psychologie magazine, bankafschriften en een schoen van puberdochter.
Oh, wacht. Nog een ondefinieerbaar aangevreten iets.
Zonder blikken of blozen pak ik de dweilemmer en vul hem met heet water en sop.
Ondertussen kook ik alvast water voor mijn thee, zet mijn kop en koffiekop voor partnerlief klaar en schep daar oploskoffie in. Dat is wel nodig, sterke koffie.
Pumbaa kijkt met zijn bruine ogen en blonde vacht vanaf de bank toe. Aan zijn neus hangen nog wat rauwe couscous korrels en in zijn waterbak ligt ook wat couscous te wellen.
Zijn puppy kop vertoont lichte wallen van vermoeidheid. Vannacht ging het niet zo heel erg goed. Om drie uur ‘s nachts was hij al wakker. Misschien te veel indrukken van de avond ervoor?
Puberdochter had hem mee genomen in de fietskar naar het strand. Daar had hij voor het eerst gezwommen en heel veel gespeeld met andere honden. Ik denk dat het zijn weerslag heeft gehad zoveel te hebben gedaan voor onze pup.
Enfin.
De stofzuiger laat ik nog maar even voor wat het is. Ik geloof niet dat de buren het op prijs zullen stellen wanneer ik die gebruik om kwart voor zes in de ochtend. En eigenlijk wil ik na een rondje papier rapen ook eerst wel thee.
Terwijl ik zit bedenk ik me dat het allemaal de schuld is van mijn experimenteer drift.
Wij eten namelijk nooit couscous. Aten nooit couscous. Ik had ook geen couscous recept. Maar sinds ik het boek 100 x Hollands van Eke Mariën heb gekregen, waar wel een recept in stond moest en zou ik ook eens couscous maken. Als back-up had ik nog een restje van de dag ervoor, want ‘wat de boer niet kent eet hij niet’. En ik nam het zekere voor het onzekere.
Op de vraag “Wat eten we vandaag?” Meld ik tussen neus en lip door dat het couscous is. “Wat?” Couscous zeg ik nog eens. Ik vond een couscous recept in een kookboek.
Ogen zo groot als schoteltjes en ik hoor iets mompelen over ‘Turks’.
Om een lang verhaal kort te maken. Te laat.
Het was echt lekker. Puberdochter at liever sla een een cordon blue. (Nee, niet uit de winkel, maar zelf gemaakt. Die rare gehaktdingen heb ik nog nooit gegeten en ik ben niet van plan dat ooit te gaan doen.) Partnerlief heet het gegeten, maar niet zonder dat ik beloofd had om er satésaus bij te serveren.
Hier mijn versie:
Couscous met hazelnoten en geroosterde paprika recept
Dit heb ik gebruikt:
- 3 geroosterde paprika’s (zelf geroosterd of uit een pot), grof gehakt
- 1 courgette, in blokjes gesneden
- 50 gram geroosterde hazelnoten, grof gehakt
- 1 lenteui, in ringetjes gesneden
- 1 teen knoflook, door de pers of heel fijn gehakt
- 1/2 bouillonblokje (groentebouillon)
- 250 gram couscous
- 250 milliliter water
- 2 eetlepels boter
Zo maakte ik het:
- Breng het water met het bouillonblokje aan de kook.
- Voeg zodra het kookt de couscous toe, leg het deksel op de pan en zet het vuur uit.
- Smelt in een koekenpan de boter.
- Bak op hoog vuur de courgette aan voor ongeveer 5 minuten.
- Pers de knoflook erboven uit.
- Zet het vuur iets lager en bak ook de paprika even mee.
- Roer met een vork de couscous los.
- Meng nu de lenteui, gebakken courgette, paprika, knoflook en hazelnoten met de couscous.
Ook lekker:
Budget maaltijdenplanning week 49
Recept heek in zwarte bonensaus
Midden oosterse gestoofde ossenstaart recept
Zeeduivel met koude mosterdsaus
Recept rendang van Es
Budget maaltijden planning week 46
Kookboek Delicious Elke dag bijzonder
Kookboek My Asian Kitchen
Surf and Turf hamburger met krab - Vrijdag Visdag
Oe jee, dat was een grote troep die Pumbaa had gemaakt……..maar ja, hond was gelukkig tot? Jij niet, maar daar ging het niet om….
Couscous, ach lieverd, ik hou niet van korreltjes in mijn mond. Nee, dat is onzin, maar ik vind couscous niet lekker. Ik zeg met nadruk ‘niet lekker.’ Dat mocht ik vroeger bij grote uitzondering over eten zeggen. Al het andere was strikt uit den boze. Nou, ik zeg het vandaag de dag niet en jullie, de volgende generatie, ook. Ook ik vond het niet goed dat jullie iets anders zouden zeggen. Voedsel vind je niet lekker of niet zo heel lekker. Nou, couscous vind ik niet zo heel lekker. Maar ik vind het wel een mooi recept. Ik kan het b.v. wel, zonder noten, met peulvruchten maken. Die vind ik wel lekker……😀