Ik ben een voorstander van puur koken.
“Alles zelf maken”, mijn manie. Mijn keukenlades puilen dan ook uit van allerlei kruiden en specerijen. Mijn kasten verbergen een heel arsenaal aan pannen, koekuitstekers, keukenmachines, puddingvormen en maatbekers.
Mijn keuken is de plek waar ik de meeste tijd doorbreng en ik vind het heerlijk om te koken.
Maar ik ben me er van bewust dat dit niet voor iedereen geldt.
Of het nu is omdat er niet zoveel tijd is, te weinig ervaring, ronduit een hekel aan koken hebben of omdat je (nu) lichamelijk niet in staat bent om in de keuken te staan. Er zijn redenen genoeg om voor een simpel en makkelijk recept te gaan.
En natuurlijk zou ik heel zo’n lap tekst niet schrijven als ik zo’n recept heb.
De reden hiervan is mijn broer. Zielsveel hou ik van je.
Vroeger vochten we elkaar het ‘kot’ uit, maar dat is twintig jaren geleden zomaar verdwenen.
Enfin.
Twee jaren geleden brak hij zijn been, zijn uiterst bekwame huisarts vond dat hij zich aanstelde en liet hem een week liggen. De röntgen foto die uiteindelijk gemaakt werd toonde een nare breuk, net onder zijn knie. Het is niet meer goed gekomen, hij liep een beetje mank.
Afgelopen augustus struikelde hij over een snoer.
Krak.
Been gebroken.
Jammer genoeg zijn goede been. Ambulance personeel handelde uitstekend. Na een operatie waar ze de boel met draad, pennen en platen weer aan elkaar hebben geplakt leek het prima.
Leek.
Een uiterst bekwame verpleegkundige hanteerde de pijnscore na de operatie, maar schaalde eigenhandig de score van ‘negen’ naar een ‘zes’. Dan hoeft er namelijk geen arts gebeld te worden.
Daarbij had ze trek en ging eerst eten.
Kijk, je hebt een vak of trek.
Op het nippertje waren ze erbij. Hij bleek het Compartiment syndroom te hebben. Been opengelegd en ontzwellen. Maar het heeft niet voorkomen dat een deel van zijn zenuw overleden is.
Voorvoet half verlamd.
Dus. Koken is een beetje onhandig. Ook boodschappen doen in de rolstoel.
Maar we zijn positief.
Over 4 maanden zal hij wel op krukken lopen en hij stapt iedere dag met zijn verkeerde been uit bed.
Ha!
Dus Daan: Speciaal voor jou! (En nee, je mag niet zeggen dat je het niet lust…)
Enchilada met gehakt recept
Extra nodig; Ovenschaal, ingevet met wat boter
Dit heb ik gebruikt:
8 tortilla’s, kant en klaar uit een pak
1 zakje kruidenmix voor fajita
500 gram gehakt (half om half of rundergehakt)
1 ui, fijn gesneden
1 blikje mais, afgegoten
1 blikje champignon schijfjes, afgegoten
200 gram geraspte kaas
50 gram bloem
50 gram boter
1 blokje bouillon (kip, rund, of groente)
500 milliliter water
200 gram creme fraiche
scheutje olijfolie
Zo maakte ik het:
Verwarm de olijfolie in een koekenpan en bak hierin de ui tot hij glazig ziet.
Bak het gehakt rul in de pan met ui
Doe de mais en champignons erbij en bak ze even mee
Doe de kruidenmix voor fajita erbij met de benodigde hoeveelheid vocht en bak dit tot alles goed gemengd is.
Zet het vuur uit en laat wat afkoelen
Maak de saus:
Smelt 50 gram boter in een steelpan
Voeg de bloem toe en bak dit een paar minuten mee
Doe in 1 keer 500 milliliter koud water erbij en het bouillonblokje
Roer tot de saus is ingedikt
Meng de helft van de kaas door het gehaktmengsel
Verwarm de oven voor op 200 graden Celsius
Haal de saus van het vuur en roer de creme fraiche erdoor
Verdeel het gehaktmengsel over de tortilla’s en rol ze stevig op
Leg ze met de naad naar beneden in het ingevette bakblik
Schenk de saus erover en bestrooi met de rest van de kaas
Laat de enchilada’s heet worden in ongeveer 30 tot 40 minuten
Geef een reactie