Klinkt hoogdravend he?
Sperziebonen, recept. Alsof een soort van nieuwe Wannee is opgestaan. “Kook de sperziebonen tot ze plat en grijs zijn, in ongeveer een uur.”…
En dat is het.
Klaar.
Snel blogje.
Oh. Nee. Toch niet.
In mijn queeste naar nieuwe manieren om zoveel mogelijk groenten in mijn huishouden naar binnen te krijgen kwam ik erachter dat mijn sperziebonen niet zo lekker waren.
Geen smaak was het oordeel van de kenners hier.
Auw.
Ik vind sperziebonen lekker. Ook gekookt (kort) in water zonder zout. Dat was mijn manier. Maar die groene dingen die kansloos smaakten werden niet aangeraakt, laat staan opgegeten.
Dagenlang heb ik mijn zakdoeken volgesnotterd om me vervolgens bij elkaar te pakken, mijn schouders te rechten en heel mijn leven over een andere boeg te gooien. Na urenlang experimenteren, kwestie van ‘trial and error’ kwam ik tot dit fantastische recept:
Snipper een ui en bak die zachtjes aan in olie tot hij glazig ziet. Voeg een schepje sambal toe, naar smaak, pers een teen knoflook in de pan en doe de sperziebonen (diepvries) erbij. Scheutje water, zout naar smaak erbij en in ongeveer 6 tot 10 minuten gaar koken tot bijna al het vocht verdampt is.
Serveer met witte rijst.
De versie voor bij de aardappelen komt later nog wel eens voorbij.
Geef een reactie