Aan tafel met Einstein voor het Foodblogevent
Gereon de Leeuw (Gereon op Twitter) host deze maand het Foodblogevent. Het thema is: Wat deel je aan tafel.
Ik moest er wel even over nadenken.
Het is zo vanzelfsprekend. Je zit aan tafel met je gezin en / of vrienden, je eet en bespreekt de dag en het leven. Puberverhalen over kalverliefdes en gebroken harten. Hilarische verhalen over vrienden en soms de serieuze zaken van het leven.
En ondertussen delen wij de liefde voor lekker eten en de liefde tussen ons.
En nu wil ik het daar niet over hebben. Een uitdaging wilde ik mezelf stellen. Dus zit ik niet aan tafel met het oude vertrouwde, maar nodig ik iemand uit.
Wie? Einstein. Albert Einstein.
Wat u misschien niet weet is dat ik een enorme fan ben van deze man.
Zijn denken in absolute vrijheid.
Zijn geniale manier van verklaren.
En zijn fantastische quotes.
Einstein was niet alleen een begaafd natuurkundige. Wat minder bekend is, is dat hij een pacifist was. Met aantekening dat hij uiteindelijk ook besefte dat enig militaire inzet soms niet anders kan. Sommige regimes willen toch niet luisteren.
Enfin.
Waar ik het met Albert Einstein over zou willen hebben. Wereldvrede en tolerantie. Wat zou de wereld mooi zijn wanneer we elkaar gewoon zouden accepteren. Elkaar helpen in plaats van ons eigen leven leiden en niet omkijken naar een ander. De wereld aangenamer maken voor elkaar. Omdat wij mensen het toch van elkaar moeten hebben.
Misschien zou hij een formule kunnen bedenken waar iedereen zich aan houdt. Dat we bijvoorbeeld elke dag 2 minuten besteden aan een ander. Laten we klein beginnen.
Nederland.
Twee minuten maal 16 miljoen mensen.
Dat is: 32.000.000 miljoen minuten.
Dat zijn 53.333.33 uren. 22.222.222 dagen.
Dat zijn ruim 60 jaren aandacht.
In één dag!
Laten we eerlijk zijn. We zouden per dag elkaar veel meer aandacht kunnen geven. Door die 2 minuten per dag.
Let’s go!
Wat zouden we eten? Misschien zou moleculair koken voor de hand liggen.
Maar ik denk het niet.
Eenvoud maakt alles mooi.
Dus zou ik een knapperig ‘No Knead’ brood bakken.
Een paar heerlijke kaasjes erbij serveren en mijn favoriete wijn.
Die ik altijd drink. Een Zuid Afrikaanse Droë Steen. Wit en droog.
Och, wat zou ik lang aan tafel zitten met hem. En ik weet dat het nooit zal gebeuren, ik neem nu al met pijn in mijn hart afscheid van hem….
Als laatste een quote van Albert Einstein. Eentje om over na te denken:
“A human being is a part of a whole, called by us _universe_, a part limited in time and space. He experiences himself, his thoughts and feelings as something separated from the rest… a kind of optical delusion of his consciousness. This delusion is a kind of prison for us, restricting us to our personal desires and to affection for a few persons nearest to us. Our task must be to free ourselves from this prison by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature in its beauty.”
(Vertaald: “Een mens is een deel van een geheel, het door ons genoemde _universum_, een deeltje beperkt in tijd en ruimte. Hij ervaart zichzelf, zijn gedachten en gevoelens als iets dat gescheiden is van de rest … een soort optisch bedrog van zijn bewustzijn. Dit waanidee is een soort gevangenis voor ons, die ons beperkt tot onze persoonlijke verlangens en tot affectie voor een paar mensen die het dichtst bij ons staan. Onze taak moet zijn om onszelf te bevrijden uit deze gevangenis door onze kring van mededogen groter te maken voor alle levende wezens en de hele natuur in zijn schoonheid. “)
Ik bedank Gereon voor dit goede thema! Het is leuk om weer eens uitgedaagd te worden.
Geef een reactie