Tot op het bot.
Zo verschrikkelijk koud.
Een ijskoude striemende wind en mijn lenzen gezandstraald.
Nee, het is nog geen strandweer.
Dat was duidelijk.
En dat de pup vergat dat hij met ons was gekomen, was niet zo handig. Vrolijk spelend en kwispelend liep hij met vreemde mensen mee.
Drie kilometer verder op kregen we hem pas te pakken.
Pup had geen last van de kou.
Nog nooit heb ik iedereen zo snel zien lopen. Geen discussie over het wel of niet blijven.
Stil liep iedereen door. Ieder zijn eigen gevecht tegen de kou.
Met ijspegels aan mijn neus zaten we weer in de auto.
En eensgezind besloten we dat we later in het jaar het weer eens gingen proberen.
En wat aten wij zoal deze week?
Zondag: Hutspot. Warme winterkost om ons verkleumde lijf weer op temperatuur te laten komen.
Woensdag: Heel Hollands. Gekookte aardappelen, bloemkool met kaassaus en een gehaktbal. Heeft u de vrede gevoeld die hier heerste?
Donderdag: Bamisoep. Een hele grote pan vol. Vanwege drie extra oppaskinderen. Gezellig druk.
Vrijdag: Pittige kippenvleugeltjes met couscous. Beetje afgeleid van Jamie. Maar ergens werd ik afgeleid en deed maar wat. Maar lekker was het wel.
Zaterdag: Gebakken aardappelen, rode kool en een worstje. Makkelijk in bulk te maken en de meeste vinden het lekker. Denk ik.
Nog nieuws? Culinair nieuws misschien?
Een bezoekje Sligro. Dat is het enige dat ik kan bedenken. Ik proefde daar een nogal aparte terrine van vis. Apart is nooit goed. De kant en klare sate van varkenshaas was wel erg lekker.
Maar ja, ik kan niet tegen kant en klaar.
Ik heb het dus ook laten liggen.
Geef een reactie