Soffritto de smaakmaker in de keuken zelf maken
‘Aha! Erlebnissen‘.
Mijn dagelijkse leven staat er bol van.
Eigenlijk is de wereld één grote soep voor mij…
Om het in het kader van eten te houden.
Kent U Jamie nog?
Die leuke, tikkeltje lispelende TV kok? Hij zwaaide vrijelijk met de bleekselderij. Raspte wortelen alsof het een lieve lust was. En plette knoflook alsof het dwars door de plank naar de grond moest.
En slaafs als ik ben hou ik me natuurlijk precies aan het recept. Koop een hele struik bleekselderij en gebruik één steel. Waardoor de rest van de struik in anderhalve week verpieterd tot bruine snot.
Klaar was ik ermee.
Zelfs wanneer ik heel de week soep zou eten kwam die struik niet op.
Dat moest anders.
Ik stuitte op soffrito. En sofrito. En soffrito. En ook op Mirepoix.
Ziet u?
De wereld is één grote soep.
Maar het gaat hierom: Het is een mengsel van de ‘Heilige Drie-eenheid”. Bleekselderij, ui en wortel. En, afhankelijk van welk deel van de wereld, nog wat andere toevoegingen.
Het is een geweldige oplossing om alles op te maken en te gebruiken. Ik maak het dus in bulk en vries het in. Zie ik Jamie weer staan met een stengel bleekselderij, dan trek ik gewoon een zakje uit de vriezer.
Vrijheid blijheid. Ik geef nu het recept voor een heel eenvoudige soffritto. Maar voeg gerust paprika, peper, witte wijn, rode wijn of wat er verder ligt toe.
Dit heb ik gebruikt:
- 200 gram wortel, fijn gehakt
- 200 gram bleekselderij, fijn gehakt
- 200 gram ui, fijn gehakt
- 4 tenen knoflook, fijn gehakt
- 100 milliliter olijfolie
- 6 eetlepels reuzel (kan vervangen worden door ieder ander vet)
Zo maakte ik het:
- Verhit de reuzel en de olijfolie in een grote pan op middelmatig vuur.
- Voeg alle ingrediënten toe en bak ze op laag vuur tot ze zacht en goudbruin zijn. Ongeveer 15 tot 20 minuten.
- Laat alles afkoelen.
- Schep 3 eetlepels soffritto in een diepvries zakje (ik had 6 zakjes) en vries het in.
Gebruik het als basis voor tomatensaus, ragu, in stoofschotels of in de soep.






[…] ’s Morgens, onder het genot van een glaasje water, bedachten we eerst wat we op en in de pizza wilden doen. In veel paleo recepten wordt wel kaas gebruikt maar omdat ik geen kaas mag eten voor de Whole30 kwam die er niet aan te passen en moesten we iets anders verzinnen om de bloemkool aan elkaar te laten plakken. Die keus was natuurlijk niet zo ingewikkeld want een eitje is natuurlijk een pracht ‘plakmiddel’. We vulden de bodem aan met hazelnootmeel (gewoon zelf maken van hazelnoten, zie recept) en op de bodem kwam een mengsel van verse tomaten en de beproefde soffrito van Es. […]