Recept lumper tonijn

Vroeger kon ik er niet genoeg van krijgen. Lumper. Of lemper. Wat u wilt.

Mijn oma maakte ze en ik at ze op.
Zo ging dat.
Het was mijn favoriete snack. Koud. Niet warm. Dat vond ik niet lekker.

Het werd tijd om ze weer eens zelf te maken. Dat is lang geleden. En mijn oma maakte ze met kip, ik heb ze gemaakt met tonijn. Bijkomend voordeel is dat gezin dat niet zo lekker vind, dus heb ik meer.
Ja, “Come to the dark site”.

Dus.

Lemper.

Recept lumper tonijn

Bewaar Print

Voorbereiden:

30 minuten

Kooktijd:

30 minuten

Totale tijd:

1 uur

Lemper, of lumper zijn rolletjes kleefrijst met een vulling van kip, vlees of vis. Dit recept is met pittige tonijn.

Auteur: Es

Recept soort: Snacks :: Hapjes

Keuken: Indonesische

Serves: 20 lemper

Wat ik heb gebruikt:

500 gram ketan rijst, een nacht geweekt
3 kaffir lime bladeren
2 blikjes tonijn, uitgelekt (netto gewicht 280 gram)
2 uien, fijn gesneden
4 tomaten, in kleins stukjes gesneden
1 kleine prei, in fijne ringen gesneden
5 verse rode pepers, fijngestampt of heel fijn gesneden ( ik liet de zaadjes erin)
½ theelepel sereh poeder
½ theelepel djahé
75 gram santen (van een blok)
½ theelepel zout
scheutje zonnebloemolie

Zo maak ik het:

Doe de ketan rijst met de kaffir lime bladeren in een pan en doe er zoveel water bij dat er 2 vingerkootjes water boven de rijst staan.
Breng het aan de kook, zet dan het vuur laag en laat het in 20 minuten gaar worden.
Zet dan de rijst weg om af te koelen.
Bak in een grote koekenpan de uien zacht in de zonnebloemolie.
Voeg alle andere ingrediënten toe en bak alles totdat het bijna droog is.
Verwijder de bladeren uit de rijst.
Leg een stukje vershoudfolie neer en leg daar ruim 4 eetlepels rijst op.
Maak er een rechthoek van ongeveer 12 cm bij 8 cm.
Leg nu een krappe eetlepel van de vulling in het midden. In een (st)reepje.
Vouw het folie er zo omheen dat de vulling in het midden is.
Maak er een rolletje van en draai de uiteinden van de folie dicht.
Ga zo door tot alles op is.

Bewaar de lemper in de koelkast. Je kunt ze koud eten, maar je kunt ze ook even opwarmen in de magnetron.

PS. Mocht u zich afvragen waarom de kwaliteit van mijn foto’s zo verschrikkelijk fluctueert? Dat zit zo: regelmatig kook ik ook met Simone (ja, daar is ze weer) en dan maken we óók foto’s. En ja, aan de hand van Simone wordt het allemaal zoveel makkelijker… Dat u dat even weet.