Wat er mis ging in mijn moestuin

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: het werd te heet…. In mijn kweekkastje.
En ik was niet thuis, want ik stond heerlijk te koken op de Taste of Amsterdam.

Ja, en toen had ik allemaal verdorde plantjes. Natuurlijk hadden ze uiteindelijk veel hitte moeten hebben.
In de pan.
Maar dit is prematuur….

Op dit moment is de reanimatie in volle gang. (Overigens niet meer voor de slaplantjes. Die waren zo klein en teer, die waren gewoonweg verdwenen….)
Bakken water.
Meerdere malen per dag sproeien.
Honderd keer per dag naar ze kijken. Met lede ogen.
En dan hoop ik toch nog een paar broccoliplantjes en (de nog niet geïdentificeerde bonen) te kunnen redden. U hoort het van me.

Enfin.

Wat er wel goed gaat.
Ik bemerk dat slakken de madame Jeanet plantjes erg lekker vinden. De ‘gewone’ peperplantjes vinden ze blijkbaar niet lekker. Ik heb er korrels bij gelegd, deze zijn niet giftig voor andere dieren. Dus toen vond ik dat dat wel kon.

Ik heb vier courgetteplanten uit de kas gered. Die zagen er onverwachts heel goed uit. Om nog zo’n drama te voor te zijn heb ik ze in de tuin gezet. Zonnig en een beetje uit de wind. Ik zoiets ‘ergens’ gelezen.

Mijn venkel groeit goed. Ik zie al van die leuke groene pluimen die steeds groter worden. Ondanks dat ze toch wel op een wat nattere grond staan. Waar wij wonen is vooral veel kleigrond… Beetje jammer.

Ik had u al verteld dat ik als een idioot overal en nergens bonen had geplant. Ik zie her en der wat plantjes omhoog komen waarvan ik vermoed dat het bonen zijn. Ik denk nu een stuk of negen. Ik ben er nog niet over uit of ik er nu nog meer wil zien of niet….

Mijn radijsjes zien er al echt uit als radijsjes. Bijzonder hoor: van een zaadje naar een echte groente. Dat vinden de slakken trouwens ook. Goed eetbaar. Dus raak ik steeds meer gehecht aan mijn ‘korrels’…

Volgende week weer meer over mijn moestuin. Een eerlijke update met mijn ups en downs.