Braziliaanse cocktail Caipirinha zelf maken

Het zal ongeveer vijf en twintig jaren geleden zijn dat ik kennis maakte met de Braziliaanse keuken. Mijn vader en zijn partner zijn namelijk al zo lang samen. Dan onthou ik het beter.

Van de gitzwarte bonen tot farofa (gebakken cassavemeel met spekjes) en van de Feijão tot bacelhau. Ik heb het allemaal voorbij zien komen, en natuurlijk allemaal gegeten. Maar één ding is me voor altijd bij gebleven…

Caipirinha.
Ohhh, de gevaarlijke caipirinha. Het was een feest midden in de zomer. En daar was het fan-tas-tische koele, zoete maar toch frisse drankje. Ik nam er één. En een tweede. En waarschijnlijk een derde. Misschien zelfs een vierde.

Dat weet ik namelijk niet meer.
~~Dat ik boven op een stoel heb staan dansen~~. ~~Ik iedereen geweldig vond~~. ~~De samba heb staan dansen tot mijn heupen een eigen leven gingen leiden~~.
Weet ik niet meer.

Het komt er op neer dat ik tegenwoordig er twee drink. That is it.
Ik dans evengoed dan nog. Maar niet op een stoel. Ik vind iedereen nog steeds leuk, maar niet geweldig. En mijn heupen kunnen dat geweld niet meer aan. Vandaar.

En heel af en toe maak ik het zelf. Want ik ben eerlijk: op de feesten van Brazilianen wordt je gewoon altijd verwend. Er is altijd één iemand die zich ontfermt over het maken van de caipirinha.

Officieel wordt het gemaakt met cachaça. Maar is niet altijd goed te verkrijgen. Wodka is dan prima.