Juist. Dat is lang geleden. Ik hoor het u denken….
En dat heeft een reden. Een echte reden. Legitiem enzo.
Mijn moestuin is namelijk gezaaid op arme grond. Heel arme grond…. Zo arm dat de courgette planten die ik maanden geleden erin heb gezet net 25 centimeter hoog zijn… Ja. En zo arm dat de snijbiet, die anders overweldigend groeit, na weken nog steeds de 15 centimeter niet haalt.
Dus. Er was gewoon niet veel te updaten.
Ja, u ziet doperwten. We hebben erom gevochten!
Dit was de royale opbrengst van de twaalf-tal doperwten planten die ik had. Zuinig he?
Doperwten uit de moestuin van Es
Tsja, wat doe ik dan met die anderhalve hand doperwten? Door de nasi goreng. Dat was het. Wat een anti climax he?
Volgend jaar gaan we het anders doen. We konden natuurlijk ook niet weten dat de grond hier zo arm was. We wonen hier net een jaar. Na het seizoen gaan de perken op de schop. Kunstmest, stro en alle verder hulpmiddelen zullen we inzetten om de grond weer zo te maken dat we volgend jaar op zijn minst een hele maaltijd doperwten hebben.
Er staan nog wat worteltjes in de grond, maar ik heb er een hard hoofd in. Ik durf ze er bijna niet uit te trekken. Mocht ik dat nog wel doen, dan zal ik er aan denken om een foto te maken.
En nu ga ik naar de markt. Groenten kopen.
Update! Ik heb wel een serieuze courgette kunnen oogsten! U snapt: ik ben extatisch! Een echte grote. Niet eens eraf gevallen. Gewoon gegroeid vanuit de bloem. Ik kijk er al heel de dag naar…. Het komt goed. In ieder geval courgettes, want dat zijn toch eigenlijk wel dé groenten die het overal doen. En best veel opbrengst geven. Even was ik bang dat dat bij mij niet zo was.
Saillant detail: deze staan in een pot met potaarde….
Geef een antwoord