Nature’s Pride

Of ik meeging naar Maasdijk. Naar Nature’s Pride. Die uitnodiging kreeg ik van de Kroon op het Werk.

Nu wist ik eigenlijk niet eens zo goed wat dat was. Ik kende de bekende stickers van “Eat me, I’m ripe” wel. Maar verder? Maar wat het bedrijf zelf nu inhield, daar had ik geen idee van.

Ik googelde op Nature’s Pride. Op de site zag ik allemaal geweldige soorten fruit staan. En heel wat informatie over telers en projecten. Ik was nieuwsgierig! Dat ik er ruim twee uur voor moest reizen, dat nam ik voor lief. En aan het einde van de dag bedacht ik me dat ik het helemaal niet erg was om naar Maasdijk af te reizen.

Nature’s Pride

Buiten de bekende sticker om, zit er een waanzinnig groot bedrijf achter de ‘eet klare’ vers producten. Een bedrijf met een visie waar duurzaamheid, eerlijke handel en sociale projecten hoog in het vaandel staan.

Bij aankomst zie je een waanzinnig groot gebouw. Mooi vormgegeven met strakke lijnen. Maar van binnen is het heel erg licht, ruimtelijk en toch warm en gezellig. Na het welkomstpraatje kregen we uitleg over het gebouw. Regenwater wordt opgevangen om de toiletten mee door te spoelen. Op het dak staat een vlindertuin en de energie wordt geleverd door heel veel zonnepanelen op het dak.
In mijn ideale wereld bestaan er alleen maar zulke bedrijven….

Na wat hapjes, véél fruit, te hebben gekregen, werd er ingegaan op de manier waarop ze met telers omgaan. Hoe ze hun sociale projecten opgezet hebben. (Van iedere mango gaat er 1 cent naar het project. Nu lijkt dat misschien weinig, maar met 900.000 mango’s per week gaat dat ineens flink oplopen!)
Ook werd er uitgebreid uitgelegd hoe ze ervoor zorgen dat er het hele jaar rond altijd mango’s en avocado’s zijn.

Tijdens de rondleiding kregen we uitleg over de manier waarop ze zorgen hoe de mango’s en avocado’s altijd goed zijn. (Niks ergerlijker dan thuis te komen en de avocado blijkt bruin te zijn….)
Hier hebben ze speciale rijpmeesters voor. Deze mensen met kennis brengen de vruchten op temperatuur en controleren constant om de goede rijpheid te krijgen. Niet alleen de rijpheid is belangrijk leerde ik, de manier van opwarmen en terug koelen gebeurd op speciale wijze zodat ze ook nog eens langer houdbaar zijn. En ik kan u vertellen: dit is vakmanschap en geen trucjes! Prachtig om te zien hoe deze twee rijpmeesters zo vol passie vertelden over ‘hun’ product!

Daarna volgde er een rondleiding door de koelcellen.
Ik kan u vertellen: koud.
De eerste viel mee.
De tweede niet en de derde (2 graden!!) hield ik mijn camera krampachtig vast om hem niet uit mijn koude handen te laten vallen.
Maar ja, er was ‘eten’ te zien he? Dus stortten we ons op alle dozen om te zien wat er allemaal in zat. Van cactusvruchten tot rode banaantjes (die ik niet heb geproefd…) en van eetbare bloemen tot dozen vol met kumquats.

Tot slot had de chef voor ons allemaal hapjes gemaakt. Saucijzenbroodjes met heel dunne groene asperges en beenham (die moet ik namaken!), canapé’s met room, zoete aardappelfrietjes zoals ik ze nog nooit gegeten heb en granaatappel.

Tot slot kregen we een waanzinnige box vol met tropisch fruit mee (te bestellen in hun webshop!), een mangosnijder én het boek Smaakvrienden van Angelique Schmeinck.

Ik wil Nature’s Pride hartelijk bedanken voor hun gastvrijheid en cadeautjes en Robert Kroon voor de uitnodiging.

Disclaimer: Ik was op uitnodiging op bezoek bij Nature’s Pride.