De Proefparade.
Eén van mijn, en dochter, favoriete events.
Waarom? Nou het is zo gezellig. De organisatoren zijn echt ge-wel-dig en het is heel ongedwongen. En zo belandde dochter en ik op de Proefparade Lifestyle winter edition.
En daar stonden we. Met zijn tweeën te kijken naar alle merken die zich die dag presenteerden. Buff, Goldbergh, Roxy en Odlo. Geen eten? Ja hoor! Volop! Want Mr. Goodybag houdt van een goede catering. Dus allerlei kazen en gedroogde worsten stonden klaar op de bar. Naast de wijn (een heerlijke bruisende wijn: ‘White Secco Schlumberger’) en nieuwe soorten gin.
De middag begon al goed nadat we het ‘ski verhaal’ van Nikolai hadden gehoord dat eindigde in drummende clowntjes.
Ja, echt.
Geen woord van gelogen. Ik kan me in dat soort verhalen gewoon goed vinden. Want ik heb dat soort dingen ook.
Na nog één (ok, en nóg een bubbeltjewijn) gingen we schoorvoetend naar de betreffende stands. We begonnen maar bij Goldbergh. Want wanneer het over eten/ ingrediënten gaat, dan weet ik het wel. Dan vraag ik waar het vandaan komt enzo. Maar ja, ik geloof niet dat dat de bedoeling is wanneer het gaat om kleding.
Twee bloedmooie dames stonden daar in prachtige kleding. Inclusief muts. Dus wat vraag ik dan? “Goh, mooie muts. Is ie niet warm?” Kort verhaal: dat was ie. Want het was dan wel de winter editie, maar het was één van de laatste warme dagen van het jaar. Daarna hebben we gewoon gezellig wat gepraat. Ik vind het nu eenmaal leuk al die jonge mensen.
En toen kreeg ik ergens kortsluiting.
Denk ik.
Want we kregen de vraag of wij met hun samen op de foto wilden.
Op de foto?
Ik?
Echt, dat is zeker een kwart eeuw geleden dat iemand met mij op de foto wilde! Ik dacht verder niet na en zei natuurlijk “ja”. En daar zat ik, als blij ei tussen prachtige dames. En omdat ik geen schroom ken, mag u ook even kijken hoe dat er dan uitziet. (Buitenste dames zijn van Goldbergh, de rest mag u raden…..)
Lifestyle event de Proefparade
Ok.
Verder met de rest.
Thermo-ondergoed.
Ja, u hoort het goed. Uw eigenste Foodblogger heeft het over ondergoed. Het is nu eenmaal niet anders.
Ik rommelde wat op het rek. Bekeek het één en ander en vroeg me af of het misschien een sportbroek was. Maar dan vond ik de billen van de broek dan wel weer een beetje raar. En ik heb ook niet heel veel verstand ervan. Ook hier hingen kledingstukken die er heel comfortabel en warm uitzagen. Dat warme, daar hou ik nu wel weer van. Gelukkig was de man van Odlo zo aardig om het één en ander te vertellen. En toen vielen er een hoop kwartjes bij mij.
En dat stelde me gerust, voor even…. Want toen kwam die aardige meneer met de vraag welke maat ondergoed ik wilde.
*ogen zo groot als schoteltjes*
*zweetdruppels op voorhoofd*
Ik keek snel naar mijn ‘omvang’ en flapte eruit dat ik dan wel een XXL wilde.
Zijn ogen: zo groot als schoteltjes. En stamelde dat dat er niet was.
Ik zweette nog meer. Zou ik mijn omvang down sizen?
Kon dat? Durfde ik dat? En ja, dat deed ik. Als volleerde fashionista flapte ik eruit: “Doe maar een ‘elluhtje'”.
En weet u? Ik ben helemaal niet zoooo XXXL als ik dacht. Want het hemd past prima. En is heerlijk warm.
Zo, weet u dat ook weer. Dat ik in een warm thermo hemd loop in maar maat ‘L’.

Eten blijft tenminste stil liggen… Ik moet nog wat oefenen op het fotograferen van bewegende mensen……
Bij Buff stond een heel aardige jongen. Hele leuke sjaals waar ik nu ook trotse bezitter ben van één. En hij wilde wel even op de foto met mijn dochter. Ja, ik blijf zo trots als een pauw wanneer het om haar gaat. En eerlijk gezegd: het staat haar allemaal geweldig!
Last but nog least: Roxy. Speciale sjalen die geïmpregneerd zijn met een verzorgende laag van Biotherm. Heerlijk zacht en gaat wel tot 15 wasbeurten mee. Ja, dat heb ik gevraagd. Ik ben nu eenmaal praktisch ingesteld. Dochter vond vooral dat het iets voor mij was: “Voorkomt erger wat betreft je kippennek…”
Al met al hebben we een geweldige middag gehad. Helemaal uit mijn comfortzone. Maar zo leuk om ook eens iets anders te zien. En wat mij in dit blogje opviel is dat ik dan weer heel andere dingen te vertellen heb. Maar die recepten blijven gewoon komen hoor! Dat hoort nu eenmaal bij mij.
Lieve Alwin en Nikolai, heel hartelijk dank weer dat jullie ons hebben willen hebben! Tot snel! X
Disclaimer: Ja, ik was daar op uitnodiging van het persbureau Mr. Goodiebag. Maar er is mij nooit gevraagd of ik iets wilde publiceren of andere uitlating wilde doen in welk (social) media kanaal dan ook. En dat waardeer ik zeer.
Aaaw! Dankjewel! (En gek, die trots gaat nooit over…)
Kijk die knappe dochter dan!