Hoe ze dat nu precies gedacht hadden met dit recept was Simone en mij een raadsel. Het zou voor maar liefst 10 (!!) personen zijn… Ik denk dat het dan als een voorafje geserveerd had moeten worden. Anders denk ik dat je gezin wel erg hongerig naar bed zou gaan. (Of de voorraadkast plunderen in de avond.)
Vanwege dit project hang ik nog meer dan anders in de oude kookboeken. Dingen gaan dan ineens opvallen. Zoals de tijden die aangehouden worden voor het koken en bakken van sommige producten. Of de hoeveelheden. Het is duidelijk dat er veel veranderd door de tijd heen…
Mijn liefde voor oude kookboeken is niet nieuw. Ik heb hier al een recept staan voor een soep met krab. Die dus niet eens in het boek zelf stond, maar op een stuk papier was geschreven. Van dat ouderwetse heel dunne papier dat speciaal gebruikt werd voor vliegtuigpost. Dat was goedkoper. Nu doen we alles bijna via de mail. Ik vermoed zo dat dat papier niet eens meer te koop is? (Mocht u het weten dan hoor ik het graag!)
Enfin.
Deze keer spaghetti carbonara. Uit de jaren zestig. Wanner ik het nog eens zou maken voor het avondeten dan zou ik er een salade bij maken. Of iets van geroosterde tomaatjes. Want groenten zitten er niet in. Nog geen grammetje aan vezels….
Het is wel een snel recept. Het koken van de spaghetti duurt nog het langst….
Hieronder het originele recept:
En de originele foto (ook bij deze konden we geen credits vinden, mocht u het weten laat het me weten!):
Deze was ook lekker! En het is helemaal niet moeilijk te maken Rowan! Misschien toch eens proberen?
Klinkt heerlijk. Ik heb nog nooit carbonara gemaakt, terwijl ik het wel heel lekker vind!