Woensdag weetjes Umami

“Hartig” noemen de Japanners het. “Verukkelijk” is de letterlijke vertaling.
Het is buiten onze vier bekende smaken: zout, zuur, zoet, en bitter een vijfde ‘smaak’. Umami.

Aziaten kennen en erkennen het als een extra smaak. Wij kennen het wel maar er is veel over te doen (geweest). De stof die de smaak veroorzaakt heeft een lange tijd een slechte naam gehad. Maar umami zit in heel veel (gefermenteerde) producten. Zomaar, niet eens chemisch toegevoegd. Paddenstoelen (sommige) bevatten ook. En natuurlijk bouillonblokjes en de aromat.

Glutamaat is ook te koop in de toko’s en sommige supermartken. Het wordt ook wel mononatriumglutamaat, (Nederlands), vetsin (Chinees/ Aziatisch) of Aji-no-moto (Surinaamse naam) genoemd.

En hoe kom ik nu op dit onderwerp? Ik zag bij een winkel dit potje (zie foto) liggen. En ik kon het niet laten liggen. Eenmaal thuis keek ik wat erin zat:

• tomaten concentraat
• rode wijnazijn
• Parmezaan
• zwarte olijven
• ansjovis pasta (ansjovis en olijfolie)
• suiker
• zout
• knoflook
• olijfolie
• bruine ringboleet poeder
• balsamico azijn
• zonnebloemolie
• citroenconcentraat

Dat is nog eens een lijst he? Nu staan alle bovenstaande ingrediënten bekend om hun umami. Ofwel de concentratie glutamaat. Er bestaan drie soorten volgens Robin van Aziatische ingrediënten (Zij gaat er veel dieper op in. En zij is de eerste waar ik naar toe ga als ik iets wil weten. Echt een schat aan waardevolle informatie is daar te vinden!)

Woensdag weetjes Umami

Ik heb het opengemaakt en het ruikt naar een bouillon. Maar dan scherper. De smaak is sterk, zoutig. Maar het hoort dan ook in een saus en niet zo uit het potje gegeten te worden.

Ik heb her en der wel een schepje gebruikt in sauzen en soep. Het verschil is niet echt heel groot, want het kan prima weggelaten worden. Maar voor mijn idee was de smaak dieper. Leuk om eens te proberen.

Het is van het merk Saitaku. En ik kocht het gewoon omdat ik nieuwsgierig was. (Dus geen gesponsorde post hier).