Foto Lightroom van Shutterstock
Es deed een cursus Lightroom
Al op de middelbare school deed ik een cursus fotografie. Sindsdien heb ik altijd camera’s gehad. Met rolletjes vooral.
Nu was het wel zo dat oppassen niet het meeste geld oplevert en ontwikkelen en afdrukken was niet altijd in het budget. Keuze in ISO was er ook niet veel. Dus maakte ik af en toe een foto.
Jaren later kwamen de digitale camera’s in. Kijk, dan kan je zelf alles naar je computer sturen. Om ze vervolgens voor altijd op de pc te laten staan, maar dat terzijde.
Maar met digitaal was ik er ook nog niet. Dus volgde ik cursussen off line maar ook online. Creative live ben ik fan van.
Maar nu heeft Simone ook (eindelijk, hahaha) een workshop Lightroom online staan. En daar heb ik veel van geleerd!
Dingen die waarvan ik dacht: Oh? Zo? ‘Aha momenten te over.
Ook fijn: ik kan steeds weer even terugkijken. Want ik ben dan veel te ongeduldig en wil het gelijk uitproberen.
Zoals het er nu uitziet zet ze nog meer online. En ik kan niet wachten.
En dan nu (ik durf het bijna niet…) een klein overzicht van mijn vooruitgang…
Mooi he? Lekker dichtbij. Flits aan. En saus. (Saus!)
Toen?
Toen vond ik hem ge-wel-dig! Je zag frietjes (duh!) Saus (rulez) en plakjes kaas… En ook zo lekker dichtbij…
Saus.
Ik heb iets met sauzen volgens mij. En ook heerlijk met flits… En ook weer goed dichtbij. Je zou maar de saus niet zien…
Deze is gewoon hilarisch… Ik was in de ban van koekjes, maar was even vergeten hoe de vlag van Nederland er nu ook weer werkelijk uitzag… Maar ik vond deze al beter…
Donkere periode in mijn leven… Ik liet mijn camera stuk vallen. Ook nog eens ná dat ik de workshop bij Simone en Alexandra had gevolgd… Ik had niks anders dan mijn telefoon en iPad. Maar ik was al bezig met ‘dingetjes’ neerleggen… “Styling is ook een vak”
Kijk. Hier was ik zelf toen, heel tevreden over. Nu vraag ik me af: Wat dácht ik??! Wel 3 van alles. Want dat hoort… “Styling is een vak”
Saus. Honing.
Het maakt mij blijkbaar niet uit. Als er maar iets druppelt… Maar hier kreeg ik door wat ‘DOF’ was. En ik vond het moooooooi! Dat je verder niets meer ziet? Who cared?
En weer saus! Toen vond ik hem prachtig. Nu denk ik: Wat doen die schaaltjes daar? En wat is het saai!
Enfin.
Het is een ongewone post geworden. Maar stiekem heb ik zelf erg gelachen om mijn terugblik.
Om af te sluiten de laatste foto waar ik zelf dan nu het meest blij mee ben (Vraag me over een half jaartje nog eens…. hahahaha)
Geef een reactie