Waaghalzen.
Ik val daar zeer zeker niet onder. Ik ben misschien zelfs meer van het bangige soort. Vroeger al.
Dus deed ik weinig spectaculaire dingen. (En zal ze nooit doen, maar goed.)
Nu is het helemaal niet eens echt waaghalzerij, maar ik wilde al zo lang eens snowboarden. Het leek mij geweldig.
En eng.
En stoer.
En snel.
Dus stond dat ergens op de lijst.
Onderaan.
Voor, pakweg, 20 jaren…
En toen vertelde ik het mijn tante. En die is van het ‘aanpakken’, zeg maar. Dus nog geen week later stond ik in Huizen. “De Gooise Alpen.”
Op een borstelbaan met mijn voeten in héél strakke schoenen. En een heel lange plank in mijn handen…
Wilt u in het verhaal meenemen dat het een warme nazomerdag was? Ruim 20 graden…
Bij het aantrekken van mijn schoenen wilde ik de moed al opgeven…
Man, man, man wat zitten die dingen krap! En ik heb een heel hoge wreef en dan maak je ‘de bocht’ ook niet makkelijk.
Het jongetje van een jaar of 14 dat mij moest helpen, keek met lede ogen aan hoe ik al zwetend mijn voeten, maat 36, in maat 38 aan het proppen was.
Toen moest bepaald worden wat mijn ‘voorkeursbeen’ was. Stamelend vertelde hij mij dat hij mij ging duwen. Met 20 kilo schoen aan mijn voeten wenste ik hem veel succes. Want ik was ervan overtuigd dat ik niet zou omvallen…
Ik stapte, na een ferme duw, met links naar voren. Ha! Standbeen gevonden!
Lang verhaal kort:
We konden niet met de lift.
Ik moest omhoog klauteren.
Bovenaan moest ik me omdraaien. (Lees: wijdbeens met plank aan voeten rolde ik van mijn knieën op mijn rug… Reuze charmant kan ik ik u verzekeren!)
Ik had het warm, heel warm…
Ik heb de instructrice innig omarmd en viel toen op mijn knieën.
Na een lange klauter-klim lag ik ‘even te rusten’ op mijn rug. Ja, ik wéét dat de borstelbaan daar niet voor bedoeld is… Maar ik had het nogal warm…
Kleine kinderen (waarschijnlijk geboren met skiën aan hun voetjes) zoefden om ons heen. En daar zoefde een stoer uitziende snowboarder naar mij toe…
Ik kon niet meer uitbrengen dan: “Greenpeace komt mij zo wegslepen….”
Enfin.
Volgende keer mijn ervaringen op de borstelbaan?
Dit recept stond ook alweer enige tijd te wachten. Heerlijk pittige kipspiesje voor op de BBQ of in de grillpan. Lekker met wat salade en frietjes. Of als snack.
Pittige kipspiesjes. Met een marinade van jalapeno, limoen, knoflook, rode ui, peper kaneel en honing. Lekker op de BBQ of uit e grillpan.
Auteur: Es
Recept soort: Snacks :: Hapjes
Keuken: Midden Oosten
Serves: 4 personen
Wat ik heb gebruikt:
500 gram kipfilet, in kleine blokjes gesneden
2 jalapeno pepers, zaadlijsten en zaadjes verwijderd
sap van 1 limoen
3 tenen knoflook
1 rode ui, grof gesneden
½ theelepel vers gemalen zwarte peper
½ theelepel gemalen kaneel
2 eetlepels honing
3 eetlepels (olijf)olie
zout, naar smaak
Extra nodig: kleine houten spiesjes
Zo maak ik het:
Leg de stukjes kipfilet in een ruime kom.
Doe de jalopeno pepers, limoensap, knoflook, rode ui, peper, kaneel, honing en (olijf)olie in het bakje van de staafmixer (of een andere keukenmachine) en mix alles tot een gladde marinade.
Proef en breng op smaak met zout.
Giet de marinade over de kip en laat het minimaal 1 uur in de koelkast marineren. Een dag van te voren is helemaal prima en makkelijk.
Rijg de gemarineerde stukjes kip aan een spiesjes. Ga door tot alle kipstukjes op zijn.
Verhit een grillpan en bak de kipspiesjes om en om gaar in ongeveer 8 tot 12 minuten om en om gaar.
Of bak ze op de BBQ in 7 tot 11 minuten om en om gaar.
Leuk Youri! Laat je weten wat je ervan vond?
Ik ben dol op kip en pittig eten dus dit ga ik zeker een keer maken. Echt een heel leuk idee