Zeeduivel.
Voordat ik me meer ging verdiepen in recepten met vis had ik er wel eens van gehoord. Maar in de praktijk kwam ik vaak niet verder dan zalm, kibbeling en een zoute haring. En dat was toch wel een beetje saai…

Dus met veel plezier deel ik nu recepten met andere soorten vis. Want wanneer je goed kijkt zijn er veel soorten die niet zo bekend zijn, maar zeker de moeite waard zijn. (Ik heb natuurlijk al een hele zoektocht gehouden, dus verwacht meer!)

Deze keer zeeduivel (klik hier voor de Wikipedia pagina). De vis zelf is een beetje onooglijk. Hij heeft een heel grote kop met een zeer brede bek. In die bek staat een rij indrukwekkende, scherpe tanden. Een volwassen exemplaar kan wel tot 40 kilo wegen. Ze kunnen twee meter lang worden.

Al zien ze er gevaarlijk uit, hij eet geen mensen. De zeeduivel eet vis en kleine andere diertjes die in het water leven. Hij is uitstekend gecamoufleerd en ligt rustig op de bodem te wachten tot zijn prooi langs zwemt.

Een heel geschikte vis wanneer je niet van graten houdt. Deze vis heeft 1 ‘bot’ dat wel wat lijkt op wervels. Zeeduivel is in de keuken heel makkelijk te bereiden. Het valt niet snel uit elkaar en is lekker stevig. Ook is de vis niet heel sterk van smaak.

De koude mosterdsaus maakt dit gerecht spannend. Weer eens iets anders dan de geijkte botersaus. En de vis kan het goed hebben.

Al met al een prima vis om op tafel te zetten voor moeilijke eters.

Enfin.
Hieronder het recept.